آیا کسی آیه‌ای، روایتی، دلیل عقلی یا حتی مستند مجربی مبنی بر اثرگذاری مواجهۀ طنزپردازانه جهت مقابله با ظلم و فساد دارد؟
آیا مواجهۀ طنزپردازانه با ظلم و فساد موجب قبح زدایی از آنها و سست شدن مخاطب در مقابله با ظالمین و فاسدین نمی‌شود؟
پرسش‌هایی جهت تـأمل، گفتگو، اصلاح و پیشرفت
اولاً: کارهای بسیاری کرده که حتی دشمنان خود را نیز به تحسین و تمجید واداشته است که با مختصر جستجویی در فضای مجازی می‌توانید از آنها مطلع شوید چون در این نوشته می‌خواهیم به سایر ابعاد این پرسش بپردازیم...
اگر می‌خواهید تفاوت تفکر پیشرفت آفرین انقلابی و تفکر چپاولگر لیبرالی را خوب بفهمید صنایع نظامی و فضایی را با صنعت خودروسازی مقایسه کنید.
در اقتصاد نیز تصمیم با مــردم است! که آن را به انقلابیون بسپارند و طبق نسخه‌های آنان عمل بکنند یا همچنان تن به نسخه‌های غربگرایان بدهند.
آن سمتی که تمدن غرب به سمت آن پیش رفته است از منظر نظام معرفتی و ارزشی ما یعنی دین مبین اسلام، عین پس‌رفت است.
ضمن اینکه بخش مهمی از پیشرفت ظاهری و مادی تمدن غرب نیز حاصل سال‌ها غارت و استعمارهای گوناگون کشورهای دیگر است.
رسوایی‌های پی در پی و شتاب گرفتن افـول تمدن غـرب!
برخی افراد با ژست طلبکارانه مدام می‌پرسند که جمهوری اسلامی در این چهل سال چکار کرده است!؟ و همواره وضعیت امروز جمهوری اسلامی را با اوضاع کنونی برخی کشورهای غربی مقایسه می‌کنند و نتیجه می‌گیرند که جمهوری اسلامی نه تنها کاری نکرده بلکه موجب عقب افتادگی مردم و کشور نیز شده است!