از منظر هستی شناسی و انسان شناسی اسلامی تک تک لحظات عمر یک انسان در این دنیا نقطۀ حساس کنونی محسوب می‌شود.
چون در تک تک این لحظه‌ها انسان می‌تواند اراده کند، تصمیم بگیرد و قدمی به سوی خیر و سعادت و یا به سوی شرّ و شقاوت بردارد.
لذا همۀ ما همواره در یکی از نقاط حساس کنونی هستیم!
در اینکه چه بگوییم، لزوما نباید همواره میل مخاطبین را به عنوان یک اصل اساسی لحاظ کنیم، چون ممکن است که همیشه درست نباشد.
اما در اینکه چگونه بگوییم، حتما باید زمان، مکان، مقام، شرایط، احوال، ظرفیت و سایر ویژگی‌ها و خصوصیات مخاطبین و فضا را لحاظ کنیم.
عوام زدگی به عوام فریبی می‌انجامد!
اسلام ناب یعنی تبشیر و انذار، خوف و رجاء، جاذبه و دافعه، قاطعیت و تساهل، شدّت و رحمت، دفاع و حمله در یک منظومۀ تنیده در هم...
هر کسی فقط بر یک طرف اصرار داشت قطعاً منحرف است لذا همواره مراقب متحجرین خشک مقدس و التقاطی‌های فانتزی و صورتی باشید.
فعلاً گفتمان تفریط غالب است، نـه افراط!
زمانه و عصر کنونی ما، قـبـل از اینکه عصر صنعت، عصر فناوری، عصر دیجیتال، عصر ارتباطات و در کل عصر مدرنیته باشد، عصر غیبت است!
مـا اگر نتوانیم مختصّات زمانه و نقطۀ کانونی آن را دقیق درک بکنیم و تجویزات خـود را متناسب با آن تنظیم نماییم، سکولار از دنیا می‌رویم!
بهترین روشی که موجب گفتمان‌سازی می‌شود، اثبات درستی یک ایده و طرح و تبیین فواید آن به وسیلۀ الگوپردازی و نمونه‌سازی عینی است.
تا قائلین یک اندیشه نتوانند ایده و طرح خود را ولو در یک مقیاس کوچک عملی کنند، نباید انتظار عملی کردن آن توسط دیگران را داشته باشند.